Autor: Fitim Kosumi
U
D H Ë S SË K O M B I T
!
Diku në udhëtim,
kthehet shpirti im,
në Koretin.
Pra, i vetëm vazhdoj,
pa shpirt udhëtoj,
atje, ku shpirtin se takoj,
...se shpirti mu kthye,
atje ku i vdekur dua të pushoj.
Për pushime jam nisur,
tik takat e zemrës kam kurdisur,
tani plas moj zemër e
dalldisur.
Udhës së kombit, n’ bus ulur
përpara,
busat fillojnë e bëjnë gara,
kush-kujt po i del përpara,
120 km në orë, sa nuk pësuam në
ara.
Në Shqipërinë e Madhe,
pasiguria po hedhte valle,
digjej shkurre, pisha, pyje e livadhe.
Në një hotel me tre yje,
po hi me men n’ krye,
planifikoj pushimet me i krye.
Këtu nis rrëfimi,
hy n’ banesë, vjen një erë
plini,
televizorit i duhet montimi.
Nisem për det’,
çadra kushton tre mijë lekë,
s’ merremi vesh...
thash, ja ku i ke treqind
lekë...
tha, njësoj është,
mendova se nga Shkodra zbret.
Paguaj dhe ulem në krevet,
kreveti në defekt,
një shtraf i kërset.
“Freskia, dashuria dhe bukuria,
a i doni krofnet e mia...”
Papritmas një zë fillon,
“hajde
krofne kush po don”,
ndoshta
i kisha dashtë, me e pas dit’ se çka jon...
U
rrezita disa minuta,
hy
në det me njëqind tuta,
...plazh
me gropa,
që
zënë peshqi me dinamite të forta.
Ky
det’ është i pabesë,
dhe
marr udhë për n’ banesë,
shoh
se dritarja ka problem me një rezë...
I
lodhur, bie që t’ pushoj,
dritarja
nga gjumi më zgjojë,
era
sa se shkatërrojë.
Filloj
t’ ia rregulloj,
dritaren
hotelit, pushimet ku po i kalojë,
“tre
yjet”, që shteti ia licencoj.
Në
mbrëmje me gruan dal në kafene,
vllau
shqiptarë bëhet gaz e dhe,
180
lekë, kushton një kafe,
360
lekë, borxh mi ke...
...pa
kupton të shtetit mëmëdhe.
Në
Qendrën Fontana vazhdoj e shëtisë,
alamet
burri këndon me def i dalldistë,
i
shkon mbrapa çdo pushuesi a turistë.
...se
cka thotë, s’ kuptohet ai dialektë,
por
kuptohet se e bënë që ti fitoj lektë.
Dua
fik dhe burek,
kilogrami
i fikut 180 lekë,
para
5 ore, fiku ishte 150 lekë,
pse,
pyes i habitur...!
më
tha, or’ vëlla, i freskët ka arritur.
Kujtoj
Vaso Pashë Shkodranin,
dhe
poezinë e Shqypnisë:
...”E
për sa pare qi do t’ fitoni,
besën
e t’ parëve t’ gjith e harroni”.
...”Këtë
marrë askush s’e do,
këtë
faqe t’ zezë gjithkush e dro!”.
Autor: Fitim Kosumi
